Mój mały mężczyzna

Ten wiersz dedykuję mojemu synkowi, Damiankowi. Damianku, bardzo Cię kocham.

Jestes jedynym,
któremu miłośc obiecać mogę do kresu dni moich...
a nawet później,,,u niebios bram będę Cię chronic...
Jestes mym szczęściem i mą radością,
brakiem cierpliwości i czasem złością...

Twe pomysły zawsze radośc we mnie budzą,
Usmiech na Twych ustach kocham...
nawet gdy usta te pół dnia marudzą...
Uwielbiam rozmawiać z Tobą, śmiac się i żartować,
lubie czytać Ci bajki i klocki lego budować...

Lubie Cię tulic do siebie i śpiewać Ci cicho
bys spał w nocy spokojnie...
by w Twym śnie nie przyszło złe licho...
Kocham uczyc Cie nowych literek
rysować z Tobą szlaczki i wyciągać Ci z zupy koperek...

Zasypasz całując mnie na dobranoc
buziaki mi dajesz budząc sie rano...
a największa radoscia jest gdy tulisz mocno mnie
i mówisz Mamusiu bardzo Kocham Cie...

I jesteś celem w życiu moim...
chcę byś był szczęśliwy w zyciu swoim...
I wiem że wielkie zadanie mnie czeka...
Bo chcę byś wyrósł na dobrego i uczciwego człowieka

autor

(wiki)

Napisany: 2005-08-02 Dodano: 2005-08-02 19:30:11

Ten wiersz przeczytano 1417 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie