Mój ogród miłości

nie komentuję ,tylko oceniam...

Porosły chwasty w mym ogrodzie miłości
ciągle pamięć powraca w słabości bezlitosnej
w żałobie wspomnień niemożności dotyku
parafrazie kolejnych wyznań bez echa

Z samych twych szeptów ułożyłem mój świat
obietnicą twoją wyściełałem marzenia w mym sercu
cyklem kolejnych księżyców karmię się nadzieją
że jednak głos serca nie był tylko chwilą

W mym ogrodzie miłości wciąż pielęgnuje wspomnienia
jedność oddechów nieprzytomnych z zachwytu ciał splotów
gdy oddech rano szuka twojego oddechu
jak dzień bez planów bez zapachu twych włosów...

autor

zatracenie

Dodano: 2007-10-08 01:22:26

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie