Mój pierwszy pocałunek

Niuśka mi się zwierzała
jak się poraz pierwszy
z chłopcem pocałowała...
właśnie piszę o tym wierszyk.

Miałyśmy wtedy po 16-cie lat,
gdy pocałunek „zaliczyła”
więc mi mówiła – co i jak
i troszkę jej zazdrościłam.

Ale mnie to zaniepokoiło,
gdy mi się zwierzała,
że tak jej fajnie było
iż prawie omdlewała.

A kiedy już „dorosłam”,
w dolnośląskie wyjechałam,
gdzie urzekła mnie wczesna wiosna
i miłego chłopca poznałam...

na jego pocałunek
śmiechem zareagowałam,
bo sobie Niuśkę
nagle przypomniałam.

Mówiłam: jeśli ta rezolutka omdlewa,
to ja chyba zemdleję
więc pocałunku bać się trzeba...
a tu... nic się nie dzieje!

W to popołudnie letnie
młodzian co poczuł się nieswojo
ubawił się setnie
opowiastką moją.

W 1958 roku to się działo,
gdy miłość platoniczna królowała,
i listy piękne się otrzymywało
a dziewczyna była... szanowana.

autor

basias

Dodano: 2010-09-10 18:07:44

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie