Mój płaszcz

Boję się jutro, choć sekundy płyną
A zegar wybija swe rytmy miarowe
I już leże w łóżku nogą ręką szyją
I ma głowa czeka na sny kolorowe

Wciąż boję się jutra zegar ciągle tyka
A dni monotonne w szarości mijają
Czas z letargu powstać tam się mroki kryją
Oddać szare lata za sny kolorowe

I tak leżę w łóżku ciaśniej się otulam
Mym szkarłatnym płaszczem co ciszę rozjaśnia
On rozświetla kąty gdzie się mroki kryją
On szkarłatem swoim dni szare naznacza

Dziś przytula w ciszy sztywne włosy gładzi
Dziś porusza duszę ciepło jej oddaje
Dziś po raz ostatni muśnie mnie po twarzy
Dziś z pokoju mego powypędza zjawy

autor

panter

Napisany: 2005-04-13 Dodano: 2005-04-13 23:09:08

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 25

Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie