Mój pokój

Piękna jest zima za oknem,
Gdy śnieg pada,
Bawią się dzieci.
Dobrze jest wszystko oglądać,
Z miejsca bezpiecznego,
Mego schronienia, pokoju,
Schludnego i spokojnego,
Dobze zadbany jest, czysty,
Obszerny, z pianinem pod ścianą,
W kącie stoi szfa, pełna poezji,
Romansów, gotowych do przeczytania,
Przy oknie kwitną róże, piękne, czerwone, z kolcami.
Po środku na stole drewnianym,
Sroji wielki świeznik, z platyny,
Napis na nim wyryty,
Piękną czcionką zieloną "Nadzieja",
Gdy jestem szczęśliwy zapalam jedną świeczkę czerwoną i jedną zieloną,
A gdy mi smutno czarną, prawie już całą spaloną.
Miejsce to czeka na Nią, delikatną,
Czułą...
Niestety tylko ja siedzę,
W okno z smutkiem wpatrzony.

autor

Erni

Dodano: 2005-12-27 18:45:39

Ten wiersz przeczytano 786 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie