Mój przyjaciel
Mój przyjacielu,
Zakładaj twarz i wychodzimy
Jedyny gotów mnie zrozumieć
W Twoich oczach moje troski.
Gospodarzu moich łez,
Znów obecność gotów znieść.
Powierniku szaleństwa,
Szklisty odcieniu euforii.
Przewodniku kalekiego,
Smukły cieniu, gdy potrzeba.
Druhu,
Zakładaj twarz i wychodzimy.
Lecz niestety lustro pękło.
autor
StaviKlotz
Dodano: 2008-10-11 17:56:40
Ten wiersz przeczytano 635 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Że bez rymów - rozumiem
lecz czy rytm też ci zbędny?
Dobry wiersz jest pomrukiem
twojej duszy i weny.