Mój ptaku
cierpliwości tyle masz
ptaku gołębiego serca
krążysz raz blisko to z oddali
trzepoczesz nad nami żal
i spadają białe pióra puchem
lot twojej dobroci nie ustaje
nie żałuj tych co mają piękne pióra
a śpiew ich brzmi fałszywie
widzę jak lecisz to przebudzenie
witaj
inni nie wierzą lub nie chcą
piszą puste frazy
nieczułość słów gestów bez uczuć
popatrzę jeszcze raz
w ich twarze
i odwrócę oczy ku niebu
tam śpiewasz
najprawdziwszą prawdę
o zwyczajnym człowieku
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-09-23 07:39:20
Ten wiersz przeczytano 867 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Witaj...Tadeuszek to jest poezja a nie proza w tym
przenośnie metafory,czy czytasz wiersze? inni też
piszą to co odczuwają to my piszemy a nie
Ty,pozdrawiam
To Twój ptak NiebieskaDamo, Twoje wiersze są pełne
uczuć i prawdy.
Pozdrawiam serdecznie:)
pióro a puch to dwie rożne rzeczy mości panno-nie
jestem ze wsi ale uczylem się w przeciwieństwie do
ciebie biologii-radzę poczytać."krążysz raz blisko to
z oddali" nie powinno być raz blisko raz daleko a nie
z oddali?
Witaj Danusiu, nie będę się wypowiadać, bo przecież Ty
wiesz....że mi się podoba ++++++
Pozdrawiam milutko :))
|Dobry - natchniony.
ptak wolności i pokoju o gołębim sercu - i ja popatrzę
jeszcze raz na prawdę
Witaj mój ulubiony kolorku:) Piękny to ptak, bo
wolny...tak odbieram ten zdecydowanie ładny wiersz:)
Pozdrawiam.
Zdecydowanie to Twój Anioł :)
wiersz wnosi niepowtarzalny klimat.
feniks...albo anioł :)
tam spiewsz
pod lazurem nieba
pełen ciepła ten TWój wiersz:)
pozdrawiam:) +++
Najpiekniejszy ptak to Ty,Niebieska.Cudowny wiersz+++
Wsłuchałam się w pieśń lecącego ptaka, skierowałam
oczy do nieba, dlaczego wśród ludzi takiego ciepła nie
ma? Pozdrawiam.