MÓJ SPOSÓB MYŚLENIA

Gdy me serce jest obok serca Boga
nie może mi być straszna żadna droga.
A kiedy myśli me biegną w stronę ciała
już wiem co dusza moja będzie chciała.

Bo kiedy ciało szuka przyjemności
moja dusza potzebuje tylko Bożej wonności.
Pragnę aby ta wonność była we mnie dominująca
aby ciało mnie nie zawiodło abym była trzeźwo myśląca.

Niech każdy członek mego ciała dąży do czystości
abym przez złe nawyki nie zbłądziła idąc ku wieczności.
Kiedy ręka wyciągnięta chce chwycić coś w dłonie
zastanów się czy twe serce przez to nie spłonie?

Kiedy noga chce stąpać według swego planu
zapytaj się czy to podoba się twemu Panu?
Kiedy oczy sycą się rozkoszą tego świata
zastanów się czy stajesz się przez to bogata?

A co powiem o języku który jest tak pracowity?
Mówi, wyzywa, przeklina, błogosławi, obmawia
no i oczywiście plotkuje; na co zasługuje?
Są jeszcze wewnętrzne organy człowieka
wątroba, trzustka, serce, nerki, śledziona.
Czy każda ta machina jest błogosławiona?

Dziś dobrze wiemy że z Bożej łaski tylko żyjemy
ale czy w każdej sytuacji na nią zasługujemy?
Zostawmy całe nasze słabe ciało pod opieką Boga
niech On nas prowadzi a będzie to zwyciska droga.

autor

Krystyna Spitalniak

Napisany: 2013-09-24 Dodano: 2013-09-24 09:26:24

Ten wiersz przeczytano 804 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie