Mój świat
Jeżeli życie to rejs,
szczęśliwe chwile to wyspy,
wtedy wiadomo jest
że żeglujemy wszyscy.
Więc płynę śmiało
wspomnień tych falą,
wszystko notuję
to pozostanie,
przemyśleń swoich
bez liku miałam,
z życiem się nieraz
za bary brałam.
Świat cały dzisiaj
u stóp mych leży,
jestem szczęściarą!
Czy w to uwierzysz?
Komentarze (14)
Bardzo ładny wiersz.. podoba mi sie porównanie życia
do reujscu a szczesliwych chwil do wysp ;)
Pozdrawiam
Piękny wiersz, optymistyczny i ciepły, mało jest
takich ludzi spełnionych, oby to szczęście trwało jak
najdłużej, cieplutko pozdrawiam :)
Nie każdy potrafi umiejętnie korzystać z piękna natury
jakie nas otacza , zwłaszcza w trudnych warunkach
życiowych jekie istnieją. Trzeba mieć silną wolę,
wierzyć w swoje siły wrodzone lub nabyte by cieszyć
się każdym dniem i być szczęśliwym. Wierzę Ci że
jesteś szczęściarą, chociaż po drugiej stronie nie
omijają Cię przykrości. Pozdrawiam
uwierzę i cieszę się Twoją radością :-)
Jesteś szczęściarą,bo los obdarował Cię talentem.:)
Pozdrawiam serdecznie+++
Miłego żeglowania Tatianko, bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
Bardzo optymistyczny i sympatyczny wiersz.Pozdrawiam
Skoro tak mówisz, to wierzę.
Pozdrawiam.
Piękny wymowny wiersz. Aby nie kopiować, szczerze
zgadzam się z MAGNOLIĄ. Cieplutko pozdrawiam
Mówi sie też, że Bóg czasem jedną ręką zabiera a drugą
daje - sztuka tylko to zobaczyć i docenić,dajemy sobie
wzajemnie tyle szczęścia i radości ... a przecież
chyba o to w życiu chodzi ...
Wszyscy mamy świat u stóp, tyle ze z wiekiem coraz
trudniej się schyla! Pozdrawiam!
Witaj Tatianko - cieszy mnie ze rozumiesz tak swietnie
swiat, rejsem nadal go oplywaj i na fali znow
przybywaj. Pytasz czy uwierze...wierze, ze chcesz i
jestes szczesciara. Pozdrawiam
Dziękuję , tak jest lepiej.
Wierzę, bo brzmi przekonująco. Może zamiast "życie
swe nieraz" "z życiem się nieraz". Zrobisz jak
zechcesz. Pozdrawiam.