Mój świat, nierealnych...

Poprostu zwykłe wmawianie sobie?…

„Nie wrócę już,
nie ma szans na to…
Nie wrócę już…
nie czekaj w te lato…
Kiedy mnie zobaczysz- nie proś nigdy więcej,
bym oddała Tobie znów, me maleńkie, biedne serce…
Smak Twych ust,
wciąż w ustach mam…
Czasem, przez wspomnienia znów Ciebie pożądam…
Pamiętam…
jak karmiłeś mnie-
Tak namiętnie pokarmem miłości…
Smak tej dzikości, huczy wciąż w mej głowie…
Ile jeszcze zmartwień sprawisz?- tego się nie dowiesz…
Skryję to w sobie…
Tak, skryję w sobie…
A może coś zrobię?...
Nie tylko wspomnienia odnowię…
Może kiedyś,
nie wytrzymam?…
I w ruch pójdzie, gruba lina…
Bo nie myślisz wcale, o tym, co źle robisz…
Zawsze ja byłam winna-
zawsze by inni tak myśleli, tak zrobisz…
Nie wrócę…dlatego?
Nie wrócę, do tej dawnej miłości?…
Nie będzie nigdy więcej o Ciebie zazdrości!...
Obiecuję…
Rozumiesz?! Nie będzie…
Ani za godzinę, ani za rok… ani za sto lat…
Tak będzie zawsze i wszędzie!…
Nie wrócę- czemu?!…
Bo odebrał mnie od Ciebie świat…
Odebrał mi myśli, każde Twoje słowa…
które niegdyś pragnęłam wciąż słuchać od nowa…
Słowa tak czułe, niesione przez ciszę…
By nikt nie usłyszał, mówiłeś je coraz ciszej…
Wstydziłeś się uczucia tego?…
A może bałeś się?- tylko, czego?…
Brak słów mi na Ciebie, Twoje zachowanie…
Jaka ja byłam naiwna, myśląc, że kiedyś coś się stanie…
Że znów będziesz przy mnie…
Znów będzie intymnie…
Tak się nie stało…
Już nigdy Twa dłoń, nie będzie grzać me ciało!…
Już nigdy Twój wzrok, nie będzie dla mnie rozbrajającym!…
Już nigdy Twój uśmiech w mą stronę…nie będzie taki- przy którym tonę…
Już nigdy Twe słowa,
nie będą tak ważne…
Już nigdy, już nigdy…
Ja mówię poważnie!…
a z resztą…
nie ważne…
Wiedz tylko, że przykro mi…
Nie chciałam stracić Ciebie i tamtych dni…
sensem mym byłeś Ty…
Nie chciałam by to wszystko tak się skończyło…
Nie chciałam zwątpić, w tą Naszą miłość…
Nie chciałam cierpieć, ale cierpiałam…
Przez Ciebie,
ponad rok z życia…
Wymazałam?...
Świat…
On sprawił,
że me oko przez kochanka już łzami nie krwawi…
On sprawił, że me chwile kolorami ubarwione, delikatnie jak motyle niesione…
Nie wrócę…
I nikt i nic drogi powrotnej nie wskaże…
Już więcej nie skarzę się na tej drogi z Tobą wiraże…
Bo uczucie dzięki Tobie, uleciało?
Uczucie… popiołem się stało, zwykłym czarnym mozołem, kolorów nie nabrało…
To już jest koniec?…
Wszystko wygasło, a w mym sercu przez nadzieję znów jest jasno…
Mam swój świat, nierealnych pragnień…
W którym chowam wszystko,
co mam w sercu na dnie…”

Moim światem …Ty!:) (powinieneś wiedzieć, kto…) // =******************** // pozdro all :)

autor

KfiAtUsZeK

Napisany: 2005-03-07 Dodano: 2005-03-07 14:28:46

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie