mój świecie
po szybie perliście
płyniesz mi przejrzyście
w senną myśl splątaną
z kroplami od rana.
jazz po parapecie
i w rynnie. mój świecie!
tyle nut masz dla mnie,
nawet gdy łzą kapniesz.
z tobą więc zanucę
tkliwość synkop, smutek.
a gdy słońcem w oczy
śmiech rzucisz, rozproszysz
radosne korale
i serdeczne żale.
autor
grusz-ela
Dodano: 2016-10-21 12:27:01
Ten wiersz przeczytano 2456 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Pozdrawiam, molico. :) Dzięki :)
Witaj,
masz rację - jak radosne korale to nie gorzkie
żale...
Pozdrawiam.
Zosiak,
al-bo,
neplit,
Ewcia -
serdecznie Wam dziękuję. Dobrego popołudnia i wieczoru
:)
pięknie Ci to wyszło Eluś:)
Ładnie pozdrawiam
ladnie, Elu...
w rytmie i nastroju jak u Staffa
/o szyby deszcz dzwoni,
deszcz dzwoni jesienny.../
tylko u Ciebie muzyczniej, pozdrowka:)
Ech, grusz-Elu, takie pisanie to bardzo lubię :)
Serdeczne dzięki, Aniu. Miłego dnia :)
Pięknie Ci z tym deszczem, i z wierszem :)
*śpiewaj :)
Mariuszu, śpiewał w swojej wersji. :) Nie mam nic
przeciw temu. Ładna ta wersja :)
Zaśpiewałem sobie tak:
po szybie perliście
płyniesz przejrzyście
w myśl wątłą splątaną
we śnie
jazz po parapecie
w rynnie mój świecie
tyle nut masz dla mnie
gdy deszcz
z tobą więc zanucę
smutkiem rytm zruszę
lecz słońcem rozproszysz
dasz smak
Sorki, że bez wcześniejszego pozwolenia ;-)
Pozdrawiam
Dziękuję, Broniu i ślę serdeczności :)
Jesień w muzyce. Piękny wiersz. Pozdrawiam Elu.
Augustyno
K..
serdeczności dla Was.
Dziękuję :)