Mój świecie IV
Nocami kołyszesz,
gdy dotkliwa cisza.
A z tej ciszy, świecie,
opowieści pleciesz.
Ścielisz mi z poświaty
naścienne makaty -
milczy teatr cieni;
bezdźwięczność rozmienia
na perełki śmiechu
tętniące w człowieku.
Na ciepłe westchnienie:
“Ze światła te cienie”.
Ckliwa pantomima
błyski w rzęsy wpina.
autor
grusz-ela
Dodano: 2016-10-25 10:48:24
Ten wiersz przeczytano 1670 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Shizuma, jeszcze jest V i na V cz. zakoncze chyba ten
cykl :)
Pozdro :)
Nocą często nas nachodzą wspomnienia
Tak sobie czytam. Co powiesz na to, aby trzecią
"ciszę" zamienić na milczenie, pisząc:
"milczenie zamienia" zamiast
"i ciszę rozmienia"? Miłego dnia:)
O widzę, że się rozpisałaś jak ja z listami i bardzo
dobrze.