Moja...
Jeżeli patrzę w niebo szczerze,
a wzrok mam dziwnie rozmemłany,
to znak że już mnie to coś bierze,
bo jestem strasznie zakochany.
Jeżeli ręce mam spocone,
serce uderza jak tam – tamy,
marzenie wówczas jest spełnione,
i ja tym bardziej zakochany.
Jeżeli drżę jak galareta,
ustać nie mogę podłamany,
to wówczas winna jest kobieta,
gdyż powoduje owe stany.
Teraz połączyć wszystko muszę,
aby zrozumieć te przemiany,
też uspokoić własną duszę,
bo przecież jestem zakochany.
Dorosłym stałem się facetem,
przez życia los akceptowany.
Bo żonę mam, moją kobietę,
i w niej to będę zakochany.
autor
Grand
Dodano: 2008-03-02 11:02:01
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Piekny jak zwykle wiersz, napisany zrozumiałym
językiem, piękne wyznanie na końcu wiersza. Duuuży
plus. Pozdrawiam.
Doceniasz to co masz cennego, wiersz piekny...
Świetnie, prosto i jasno-też patrze bezmyślnie w
niebo, pocą i drżą mi ręce a to znak, że ....:)
Wiersz napisany komunikatywnym kodem, zrozumiały dla
każdej warstwy intelektualnej.To w nim urzeka- czyni
go dostepnym i ciepłym
No coz, skoro masz zone/
to podlamany/
juz byc nie mozesz/
chlopie kochany/
Gdy los zas czasem/
zycie tak zlozy/
ze wrocisz z drogi/
troche zawiany/
Zawolaj basem/
dobry moj Boze/
Dobry stan blogi/
bedac kochanym/
Wiersz ujmuje prostotą... Uważaj na "i" - nie wszędzie
jest potrzebne - ja zmieniłabym to, ale to Ty
decydujesz...