Moja baśń

Każdy ma chyba jakąś dziecinną fantazję, miejsce w które chciałby sie przenieść. ja tez... Najlepiej czytac przy muzyce blind Guardian;) Przy tej muzyce powstaje mój baśniowy świat.

Znów przechadzam sie po swoim Zamczysku.Oczy zamknięte, szczelnie, by w sen mój nie wdarła się dzisiejsza cywilizacja,
nie chcę śnić o mordach niewinnych dzieci, krwi ich matek rzekami przelewanych.
Dziś wracam do siebie, do swoich światów,
dziś mam ochotę na szczęście, a nie na rzeczywistosć w świecie Szatana.

Jak tu słodko, w środku nocy, na murach Zamczyska, z pochodnią, co ledwo rozświetla mrok,
nasłuchuję hałasu smoczych skrzydeł, nasłuchuję grzmotów błyskawic rozdzierających ciemną noc.
Popijając wino w złoconym pucharze, wdycham to prastare powietrze,
zapach siarki i wojny Zła z Dobrem, odwiecznej.
Z góry patrzę na las, co okala zewsząd Zamek mój,
te Trolle biegające w ciemnościach, krzyki upolowanych ofiar, niemal czuje ich ból.
Ale to tylko przetrwanie, to tylko pieśn wiecznego mroku.
A ja, tutaj, na szczycie murów, bezpieczny, spokojny.
Miecz czeka na dobycie, rumak śnieżnobiały na rozkazy.
By pognać w pola bitew, w krainy stworów i duchów, na spotkanie z walką.
Ale nie wybieram sie nigdzie dziś, dziś poświęcam sie spokojowi,
uraczam widokiem tych pięknych, jakże ciemnych okolic!
Wokół las gęsty, jak czarna smoła zlewana po mórach Zamczyska,
księżyc złowrogo świeci nad lasem.Wilki wciaż głośno wyją.
Zamek wielki, wysoki, jakby był podłogą aniołów,
dziesiątki srzelistych wież, baszt, nawet tych dawno zamkniętych i zapomnianych, a pod zamkiem bezkresne lochy.
Pełne historii walk i bitew, nawet tej największej Bitwy Mroku,
pełne więźniów, żywych i martwych już, co czas zabrał im ostatnie tchnienie i posłał w wieczną podróż.
Zamczysko wielkie i nieprzebyte, pełne zakamarków, w których rozegrały się różne mroczne rozgrywki,
spiski i pułapki, a ściany widziały wszystko.
Milion ras i pokoleń przez Zamek przeszło, miliony poginęło pod jego murami,
na milionie bitew stoczonych, by mrok wchlonął wszelkie ofiary.
Teraz Zamek góruje nad tym polem Największej Bitwy Mroku,
jak świadectwo Minionego, które odbierało ludziom rozum.
Tak, to moja historia.Stoję tu, na murach, w innym wcieleniu,
Płaszcz rozwiany wiatrem silnym, jak dziesęć rumaków Najciemniejszego.
I patrzę w dal, przypominam sobie , jak było kiedyś, ile tych legend i historii spełnionych, krwią okupionych,
by teraz władać światem mroku, uśpionego Zła, mieczem w las potworów zagonionych.
W rzeczywistości jestem tylko człekiem, który w świecie dążącym do wyginięcia z reki człowieka,
w świecie, który wymówił wiarę Bogu i Boga teraz linczuje codziennie.
Ale tutaj, w mojej legendzie o Największej bitwie Mroku,
oto Król na murach stoi.Ten, co tę bitwe stoczył, co mrok opanował i trzyma go w lasach, by świat kontrolować.
Oto Król i Rycerz, Samotny, w mroku uwięziony,
gdy wszyscy juz polegli w walce, by mrok opanować.
Oto moja baśń, spisana na potrzeby ozdrowienia z ciągłego rozgoryczenia,
światem dzisiejszym, pełnym nieprzebaczenia.
Oto fantazja, w którą uciekam,
oto ja.Moje drugie wcielenie.

autor

rebel

Dodano: 2009-03-01 11:47:09

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie