Moja cisza

Otoczyła mnie cisza.
Przyszła z przypływem, gdy księżyc na niebie zawitał.
Wypatruję ją wzrokiem, nie widzę lecz słyszę.
A może to wcale nie ona.
Może to jakiś sekret, tajemnica taka.
Może to jakaś myśl skołtuniona, jakaś poszlaka.
Ale przecież ją słyszę. Kogo?
Tłumaczę, ciszę.
A jak ona brzmi?
Znajomo, bardzo swojo.
A może to moja cisza.
Moja cisza?
Poznaje ją, coraz wyraźniej słyszę.
Noszę ją w sobie.
Noszę w sobie tajemnicę?
Osobistą ciszę, którą tylko ja słyszę.
Zaczynam się bać trochę, co jeśli źle usłyszę?
Co jeśli zbłądzę? Co wtedy się stanie z moją
ciszą?
Da się ją zreperować by była nowa?
Czy dam radę poznać się od nowa?

Myśl, myślę, słucham, wsłuchuję się.
Cisza.

autor

akmila

Napisany: 2008-01-01 Dodano: 2009-01-02 14:31:59

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie