Moja dusza Listopadowa
może ją podniesiesz?
Moja dusza listopadowa
w topniejącym śniegu
topi swe smutki,
tępe spojrzenie wbija w krawężnik,
gdzie biały płatek cichutko topnieje.
Moja dusza listopadowa
w porywach wiatru silnego
gubi marzenia,
zbolałe myśli z liściem wysyła,
niech wiatr je daleko poniesie.
Moja dusza listopadowa
na szarym i smutnym niebie
zostawiam ostatnie pragnienie,
na przykurzonej chmurce
zostawia tęsknotę do Ciebie.
...moja dusza listopadowa zagubiona
w kupie liści zmarzniętych
powoli,cichutko kona....
autor
czarna perelka
Dodano: 2006-11-06 10:18:19
Ten wiersz przeczytano 540 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.