Moja jesień
Obudziłem się ze snu
Podczas złotej pogody
Jak Midas w swej krainie
Odprawiałem swe chody
Drzewa gubią dukaty
Dzieci się nimi bawią
Ptaki gdzieś odlatują
Wszyscy się na to gapią
Stoję wśród ludzi jak wryty
I oczy swe przecieram
Biedna pora samotna
Opuszczona i piękna
autor
Tomek
Dodano: 2009-09-22 13:32:35
Ten wiersz przeczytano 654 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Bardzo zgrabny tekst, tylko to słowo "gapią" jakoś nie
bardzo mi pasuje. Ale plus.