Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Moja miłość przetrwa...

Zarośnięte pole,
Na studni rdza,
W środku nieba
sadzawka deszczowa,
a w niej Ty i ja.


Te wszystkie spotaknia,
W Twoim domu, po kryjomu
porwał wiatr,
gdy z latawcem w ręku
biegłam za Tobą przez świat.


Zieleń Twych oczu kusiła jak szatan,
sprawiała, że chciało sie żyć.
Zapał w nich płonął ogniem miłości,
lecz zgasł, ugasiły go łzy.


Siedzieliśmy na trawie,
na zielonej łące,
a kłosy serca łączące
zerwały swą więź,
kiedy ona przybyła
I Twoje serce mi zabrała.


Walczyłam do końca
ostrym mieczem duszy,
Wiedziałam, że nic jej nie poruszy,
Że żadne wyznanie jej serca nie skruszy.


Wybrałeś inną drogę,
Lecz pojąć nie mogę,
czemu ta droga
była inna niż słowa,
które mi obiecywały,
Że Twe serce przysięgi dochowa.


Wspomnienia zostaną na zawsze w mym sercu,
po śmierci zostaną w mej duszy,
a kiedy ona z Twoją się spotka...
Nic ich już nie rozkruszy!

autor

KaRa.

Dodano: 2007-10-29 13:58:54
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

bea35 bea35

Szkoda ze te piekne obietnice czasami sa tylko rzucane
na wiatr..skad ja to znam..mialo byc pieknie i tylko
razem ale nie ma juz nic..Dobrze ze chociaz
wspomnienia zostaja.

AGGA AGGA

bardzo ladnie, skladnie i prawdziwie piszesz.....

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »