Moja ojczyzna

Na patriotyczną nutę.
Pozdrawiam

I się nie dziwię
też jestem stąd
podzielam zdanie
że najpiękniejszy
nasz polski ląd

wezmę ze sobą
wierzbę płaczkę.
Usiądę pod nią
i zapłaczę...

przypomniałaś mi wiersz Władysława Broniewskiego ...

Władysław Broniewski "Żołnierz polski"


Ze spuszczoną głową powoli
idzie żołnierz z niemieckiej niewoli.

Dudnią drogi, ciągną obce wojska,
a nad nimi złota jesień polska.
Usiadł żołnierz pod brzozą u drogi,
opatruje obolałe nogi.

Jego pułk rozbili pod Rawą,
a on bił się, a on bił się krwawo,

szedł z bagnetem na czołgi żelazne,
ale przeszły, zdeptały na miazgę.

Pod Warszawą dał ostatni wystrzał,
potem szedł. Przez ruiny. Przez zgliszcza.

Jego dom podpalili Niemcy
A on nie ma broni, on się nie mści...

Hej! ty, brzozo, hej ty brzozo-płaczko,
smutno szumisz nad jego tułaczką,

opłakujesz i armię rozbitą
i złe losy, i Rzeczpospolitą...

Siedzi żołnierz ze spuszczoną głową,
zasłuchany w tę brzozową skargę,

bez broni, bez orła na czapce,
bezdomny na ziemi - matce.

Patriotycznie. Pięknie.

Ślicznie malujesz obraz ojczyzny i kochasz ją całym
sercem :) Pozdrawiam :)

Piękny wiersz o tym, co w duszy gra.
Pozdrawiam serdecznie :)

Pięknie i Renata Sz-Z również. I ja dzisiaj podobnie.

"Moja ojczyzna" - toż, przecież to samo,
jak widzę jej twarze, to wpadam w amok.

Miłego dnia Wiki, piękna konstrukcja wiersza,
naładowana patriotyzmem.

Pięknie zabrzmiało, patriotycznie i lirycznie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Wzruszyłaś bardzo, pięknie to namalowałaś słowem
:)Należy się duży plus!

"Nad pastwiskami ciągnący dym,
Wierzby jak mary w welonach mgły,
Tu krzyż przydrożny,
Tam święty gaj...
Jest takie miejsce,
Taki kraj..." nasza Ojczyzna :)

Pozdrawiam cieplutko :)

Piękny obraz słowami wyczarowałaś.Pozdrawiam milutko:)

Pięknie tak o Ojczyźnie
Pozdrawiam:)