MOJA ORBITA
dla mojej miłości życia A.K.
orbitalna miłość
mnie dopada
wybijając z planety
zabiera na swoją
wzburzając podniete
czarną dziurą zostaje
... nowy poczatek
miłości nasienie
na owej planecie
my stwórcami
życie budujemy
na zawsze kocham
korzeniem długim
umacniam istnienie
kocham cię tak bardzo
autor
TOMIPLES
Dodano: 2008-12-02 00:00:59
Ten wiersz przeczytano 1938 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
piękna miłość tylko pozazdrościć...pozdrawiam.
Najważniejsze: "...wciąż kochamy siebie..." Ładnie ta
milość została opisana.
Chyba wzbudzając podniety. Potomstwo to raczej owoc
związku niż nasienie. Lepiej mniej komentować i więcej
czasu poświęcić na autokorektę. Minus 1 głos.
Nie ma nic piękniejszego-od miłości. Piękny wiersz:)
Obrazkowy i to bardzo! :-)
Ach ^^ hih swietny :)
Miłość, ona zwykle najważniejsza i na pierwsze miejsce
w życiu każdego człowieka chce się usadowić, ładna
miniatura:)
Wiersz pisany wielkim uczuciem.
Szczęściara ta Twoja A.K.
miłość to dar miłość to skarb -żyjcie i budujcie
własną z dnia na dzień mocniejszą-śliczny wiersz
sercem pisany
Takie wyznanie.......miłość ta musi być
wieczna....Piękna melancholia
prawdą jest że miłość jest niezwykłym i niezbadanym
uczuciem które można jedynie porównać do wszechświata,
kosmosu...
W ciekawy sposób opisana miłość...
inaczej, ciekawie, pięknie...:) życzę szczęścia!
Świetnie napisane."...życie budując, wciąż kochamy
siebie..."-Przepięknie ujęte...