MOJA ORBITA
dla mojej miłości życia A.K.
orbitalna miłość
mnie dopada
wybijając z planety
zabiera na swoją
wzburzając podniete
czarną dziurą zostaje
... nowy poczatek
miłości nasienie
na owej planecie
my stwórcami
życie budujemy
na zawsze kocham
korzeniem długim
umacniam istnienie
kocham cię tak bardzo
autor
TOMIPLES
Dodano: 2008-12-02 00:00:59
Ten wiersz przeczytano 1940 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Milość buduje, z milości rodzi sie nowe życie.
pięknie napisałaś o waszym uczuciu Pozdrawiam
Cudownia taka miłość trochę nawet magiczna. Podoba mi
się utwór pozdrawiam.
Ciepła miniaturka i oby na tej planecie się
zaludniło:):)
Piękny wiersz...
Piękne wyznanie miłości. Obyś nigdy nie wracał na
własną orbitę:) Pozdrawiam.
ciekawie ujęta miłość z perspektywy kosmosu z watkiem
tworzenia - to bardzo piękna metafora :))
Milosc, to skarb, jaki otrzymujemy, jest bezcenny.
Magiczny to wiersz, pelen uczucia, dla ukochanej
osoby.. Pozdrawiam.
"życie budując
wciąż kochamy siebie"podobają mi się te wersy. Czasem
zaczynamy budować przestajac pamiętać o drogiej nam
osobie.Piękny wiersz o miłości.
Kochać piękne uczucie ale do miłosci długa
droga...POZ+
...jak zwykle "magiczny" świat w Twoim wierszu i z
wielką miłością pisany!
Miłość buduje, i zdaje się, że na takim fundamencie
jest Wasz związek...
Przepięknie... :)