Moja poezja

Moje wiersze.
Moje słowa.
Czytając je jesteś jak turysta
Zwiedzasz korytarze moich myśli.
Poznajesz zaklęte w cisze tajemnice.
Oglądasz pragnienia,
Hieroglifami zapisane na ścianach.
Marzenia jak pochodnie,
Płoną oświetlając labirynty.
To ja.
Tylko z czasem piasek pustyni,
Wszystko zasypie.
I mnie już nie będzie.
Lecz może moje słowa echem odbijać się będą
Przez wieki.
Nieśmiertelne.

Wszystkim tym, co piszą wiersze. Niech i wasze słowa zapisane zostaną w Wieczności :)

autor

zoe

Napisany: 2005-02-16 Dodano: 2005-02-16 20:10:13

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie