Moja Przyszłości
Moja Przyszłości! Panno Nieodgadniona,
Która śpiesznym krokiem nadchodzisz.
Co masz dla mnie w swym zanadrzu?
Jakim jutrem przebiegle zaskoczysz?
Moja Przyszłości! Panno Nieznajoma
W jakim kolorze mam ciebie wyglądać.
Czy będziesz w welonie bieli tytanowej
By siłę i wytrzymałość ofiarować?
Czy też przyodziana woalką i kirem,
Zadusisz smutkiem me tchnienie
Abym na powrót stała się pyłem.
Moja Przyszłości! Panno Nieprzewidziana,
Czy mogę na nasze spotkanie pancerz
założyć,
By ukryć za nim duszącą tremę
I obawę, czym możesz mi jeszcze dołożyć?
A może wystarczy cienka otulina,
Bo okaże się Moja Przyszłości,
Że całkiem równa z ciebie dziewczyna
autor
LudwikaXV
Dodano: 2007-09-28 08:46:47
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Z taą przyszłością, to nigdy nic nie wiadomo.Może
będzie piękna dziewczyna , a może cymś szkaradnym i
nudnym...Ładnie opisane muysli wierszem
Moja przyszłości nie nieodgadniona....
Pani nieznanych obszarów....ten wiersz jak modlitwa
....bardzo sugestywnie napisany..