Moja samotnia.
W samotności swej zaszyć się chce,
kroplami łez napoić serce swe by przed
wschodem słońca nie przestało bić.
Blaskiem gwiazd wypełnić pustkę mą,
ciemności oddać się aż po sam kres.
A gdy znowu pokochać zapragnę wnet już nie
będzie mnie.
Gdyż zdradzić swą samotność wielkim
grzechem jest.
autor
puste_przeznaczenie
Dodano: 2009-04-26 09:45:19
Ten wiersz przeczytano 593 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Podoba mi się :]
zaprzyjaznij się z samotnością ale nie zakochaj sie w
niej...pozdrawiam