Moja samotnia
Moja samotnia to cztery ściany,
W kolorze zielonym wyblakłym ze starości
Kilka obrazów nieznanych malarzy,
I półka z książkami znanych pisarzy
Zdjęcia rodzinne wyblakłych od słońca
Co stoją na komodzie naprzeciw okna
Zaś na parapecie zielone kwiaty,
Nazw nie mogę spamiętać
Tu szafa z ciuchami
Tam tapczan i komoda,
A zaraz za nią mały kącik,
Gdzie stoi komputer
Tak widzę mój pokój,
Co zwie się moja samotnia.
autor
astreja
Dodano: 2011-06-07 07:46:01
Ten wiersz przeczytano 939 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
samotnym jest ten - kto poczuje samotność na własnej
skórze.
Każdy potrzebuje miejsca gdzie może się wyciszyć, taki
swój mały świat- samotnia:) popraw pokÓj
Witaj..czasem uciekamy w samotność jest nam
potrzebna..pozdrawiam++++
Twoja samotnia to pokoj bardzo praktycznie urzadzony .
To jest najwazniejsze zebys Ty czula sie w nim
dobrze.
Mily wiersz.
Pozdrawiam cieplutko.
Pokój można pomalować i otworzyć drzwi, może ktoś
zechce dzisiaj przyjść, tego życzę:)