Moja samotność
Od wieków wciąż samotna,
nie zmienia się mój stan.
I nawet w ludzi tłumie
też to uczucie mam.
Wkoło rodzina, krewni, przyjaciele
lecz rzeczywistość całkiem inna jest.
Nikogo nie ma przy mnie, gdy się śmieje.
I w smutku chwilach nikt nie znajdzie się.
autor
Światełko
Dodano: 2006-04-01 13:12:35
Ten wiersz przeczytano 391 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.