Moja siostra tęsknota...
Zabieram w myślach ze sobą
z mojego miejsca na ziemi
dąb który widzę przez okno
wśród brzóz jak panny w bieli
maleńkie wróble spod dachu
szczebioty gwarne kłótliwe
każdy kwiat i źdźbło trawy
bezcenne cudownie tkliwe
odtwarzam w myślach zapachy
z okolic kształty i dźwięki
kobierce łąki kwiecistej
żurawia ranne piosenki
odpływam często w marzenia
uciekam chyłkiem z ochotą
tam gdzie serce zostało
tu wciąż żyje z tęsknotą...
Komentarze (53)
Każdy za czymś tęskni, ja też... zwłaszcza za otwartym
oknem domu w którym spędziłem dzieciństwo. To
pozostaje.
Pozdrawiam.
;)
Trzeba trochę serce uwolnić od tęsknot ;) Tu też są
żurawie i wróble i dęby itd.
Pozdrawiam wiosennie :)
Mariuszu w tym przypadku to nie odosobnienie tylko
raczej uziemienie... do domu jechać nie mogę
swobodnie...
Cóż, odosobnienie powoduje, że można wędrować
częściej... w myślach.
Pozdrawiam
Odważę się na stwierdzenie, że z drugiej strony, taka
siostra to skarb - nie pozwala na zapomnienie...
Pięknie.Och wiosno, moja tęsknoto. Też tęsknię za
krajem, za bliskimi, którzy tam są.Kupiłam bilet,
ale... wiecie jak jest. Pozdrawiam bardzo serdecznie.
Piękny - każdy z nas zna to uczucie:-)
pozdrawiam
Tęsknota jest chyba w każdym z nas. Twój wiersz
przywołuje we mnie wspomnienia chwil, do których
tęsknię.
Pozdrawiam.
Marek
Witaj Aniu:)
Mnie jakoś nie ciągnie za granicę.I to wcale nie za
względu na patriotyzm.Ale między innymi dlatego by nie
mieć takiej tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie Aniu i życzę wytrwałości:)
moja mnie nie opuszcza ale to dobrze, bo daleko mi do
obojętności i to, że z radością wracam w myślach do
chwil szczęśliwych, choć wiem, że już nigdy nie
powrócą
miłego dnia, sari :)
Ta siostra zawsze nam towarzyszy i to z różnych
powodów...z piękną melancholią wiersz...pozdrawiam
Aniu.
Znam to Aniu bardzo dobrze, Pięknie napisałaś.
Pozdrawiam serdecznie :)
,,tam gdzie serce zostało
tu wciąż żyje z tęsknotą"...
pięknie Sari ...na myśl mi przychodzi dalej tak
...kochać tylko kochać ... a życia zostało już tak
mało ...
Piękne te tęskne miejsca. Z przyjemnością
przeczytałam:) Pozdrawiam serdecznie.
Witaj,
tak to już jest z wrażliwcami...
Tęsknoty, marzenia i piękno przyrody jako ukojenie.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.