Moja śłonsko dziouszko
O czerwonym słonku
Już mi przestoń śpiywać,
Orłow na sztandarach
Tyż niy trza wyszywać.
Do bytomskich strzelcow
Już niy zaciongajom,
Czynścij Karolinki
Za Karlikym gnajom.
Moja ślonsko dziouszko
Wyciepnij wspomniynia,
Niy bydź ciyngiym smutno
Spełnij me marzynia.
Łostoń mojom Venus
Zgrabnom, uśmiychniyntom,
Niych na kalyndorzu
Zawsze bydzie świynto.
A w chwilach tynsknoty
Przeca niy zaszkodzi,
Zanucić o słonku
Co krwawo zachodzi.
Babsko rzecz zaślimtać
I do łez się wzruszyć,
Fajnie tyż mieć synka
Co te łzy osuszy.
Komentarze (4)
fajny wiersz gwarą pisany, znam oj znam tę mowę
Dziękuję za ten wiersz i "bytomską mowę" - pomimo, że
ze środka kraju - mam tam...rodziny sporo! Zawsze z
uwagą słucham "śląskich pieronów" szczególnie mam
SUPER ciocię!
Barwny wiersz się narodził z gwara i rymem. Niych
kalyndołrz bydzie całi czerwoni ;o)
Pięknie, że jeszcze ktoś pielęgnuje gwarę, a do tego w
tak wspaniały sposób.