W moją stronę
Niebo, ziemia,
rozum, ciało
Gdzie kierunek jest właściwy?
Czym jest prawda?
Wciąż jej mało.
Tym pragnieniem człek jest syty
Tak smakując wiedzy z głodu,
Biorąc krawędź za płaszczyznę,
Kątem oka widząc przestrzeń,
U stóp Pana to minimum
A w nas samych to limity.
Źle klękamy kłamiąc wierność
Tym złudzeniem się karmimy
Wielce ślepi na swe winy
Dając odczuć tylko gorycz,
Słodząc ciągle tą nieszczerość.
Dusz niewiele jest właściwych
Permanentnych w swej miłości
Lecząc rany nieuczciwych
W całej swojej roztropności.
Słowa płyną w moją stronę
Tak by dały upust pysze
Gasząc fałsz mój,
Gdy w nim płonę.
Bym kierował się uczciwie.
autor
wasky
Dodano: 2018-12-27 22:16:26
Ten wiersz przeczytano 510 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Dla mnie to za dużo emocji jak na jeden raz.Ja nie
jestem aż tak skomplikowany,nie nadążam czasami za
Twoimi myślami.Twoje wiersze wywołują dużo refleksji i
tym samym cel pisania jest w pełni osiągnięty.
Z życiem trzeba ostrożnie :) Pozdrawiam serdecznie i
życzę Szczęśliwego Nowego Roku, aby był lepszy niż
kończący się 2018 :)