Moja urocza ziemia śląska
Miłość do miejsca narodzenia sercu się nigdy nie zmienia
To ty pokazujesz mi Śląski krajobraz
Mieszkam tu od urodzenia i doznaje
olśnienia
Czarne hałdy zamieniasz na wzgórza
piasku
Ukazujesz miejsca które w piękno zmieniasz
Kominy hut i kopalń, stroisz w kwiaty
krajobrazu
Pyły, dym ? ty oczyszczasz w zdrój
powietrze
Słucham śpiewu organów, przy kościelnym
ołtarzu
Ukazujesz mi piękno których nikt nie zetrze
Przybyłaś jak novum, w mój magiczny
świat
Pokazujesz mi piękno śląska które miłością
woła
Stuletnie strojne kamienice, pełne
olśnienia
Wokoło barwne kwiaty, wieniec zieleni
dookoła
Gardła martenów, złotem lśnią jak pełnia
słońca
Iskry strzelają po niebo, jak wachlarz
korali
Ile rozpalić ognisk w sercach śląskich
trzeba
By piękno tego miejsca poezją rozpalić
Przyniosłaś mi dziewczyno piękno pisane
płomieniem
Dajesz mi w dłoń oręż jak dwugłowa
pochodnia
Mówisz, poeto ze śląska, piękno poezji
chwalisz
Słońce nad tobą , w twoich słowach pełno
ognia
Czuwa nad nami wiele aniołów, tych od
ciężkiej roboty
Wykuwamy co dnia dobro dla siebie i
innych
Opisuj poeto, trud prostych ludzi pełnych
cnoty
Zawierz słowom dziewczyny, czarny Śląsk
jest zloty
Autor:slonzok
Komentarze (3)
To nasze czarne zloto
Witaj...tam gdzie urodzeni od pokoleń ród się rozrasta
myśli wciąż tam gdzie pierwsze nasze lata dom i
rodzina prości ludzie to skarb oni tworzą pracą ciężką
wartości piszesz o tym poeto sercem szczerości zawsze
czytam ze wzruszeniem i dziękuje..pozdrawiam życząc
słonecznych dni++++++
to też miejsce mojego dzieciństwa, a wspomnienia to
potęga!