moja własna nostalgia
A co jeśli powiem ci że mam raka
Mówiąc to piję palę podpięty
Ale gdzie jestem
Widzę niewidzialnych ludzi
Widzę najlepszego przyjaciela
Wino kielich salon luster
Bardzo tęsknię
Za czymś czego nie znam
Dziecko dorosłe
Kobieta dojrzała
Nastolatka dorosła dojrzała inaczej
Ja gorzki
Sam sobie panem życia i śmierci
autor
wierny.sluga
Dodano: 2014-12-01 00:01:22
Ten wiersz przeczytano 1245 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Przemawia do mnie i to bardzo...
Poruszający wiersz. Wielką tęsknotę w nim zawarłeś.
Pozdrawiam:)
Nostalgia, nostalgią żyć trzeba.
Jutro może wszystko odmienić.
(Uśmiechnij się jutro będzie lepiej...)
Pozdrawiam! :-)
"rak to nie wyrok śmierci" tak napisał J. Zięba,
pozdrawiam
Dziękuję Tereso
nostalgia jest przyjaciółką piękna duszy
odrzuć smutek pomaluj dzień kolorami tęczy
nie ma róży bez kolców tak myśl i żyj pełną parą
byleby godnie
poezja wypełniona urodą duszy
b.liryczny wiersz
pozdrawiam
Dziękuję ;)
Swoim zimnem mocno trafia, przynajmniej we mnie...
Pozdrawiam :))
Juz poprawiłem, wkradła się drobna literowka
Bardzo smutny ale bardzo wymowny w treści.Pozdrawiam
serdecznie.
-- czasem tak trudno pozbierać myśli, oswoić../ trudne
, nie oznacza niemożliwe...
-- spokojnego dnia...
Smutne, ale i tak posyłam uśmiech:-) :-) . Miłego
MIMO WSZYSTKO UŚMIECHU!
ZDROWIA!!!
Ciekawe ujęcie śmierci,kojarzy mi się ze śmiercią
kliniczną.
Trochę nie do końca jest dla mnie czytelny wers -
piję,palę podpięty?...
No i przymiotnik niewidzialny napisałabym razem.
Pozdrawiam serdecznie :)
Cool, zrozumiane . A zwrot grzecznościowy wypada
czasem napisać ;)