Moja ziemio szczęśliwa
Moja ziemio szczęśliwa, gdzie się
ukrywałaś?
Gdzie mi cię jutro szukać? Gdzie nadzieja
cała?
Raz we śnie cię widziałem – tam są dusze
wierszy,
Ziemio wielkich poetów, czy ludzi
piękniejszych?
Schowana w moim sercu? Ta myśl jest jak
skała,
Gdy młodość topi wokół kul świszczących
fala.
Nie chcę umierać w sierpniu pod pałacem
Blanka,
Chcę więcej wierszy pisać następnego
ranka.
A gdy przyjdzie mi zginąć, stopić wiersze z
ciszą,
W śmiertelny dzień poeci nostalgicznie
wiszą.
Niech już padnę z przepicia, lub dajcie mi
leki,
Będę wołał pomocy – chciałem być
człowiekiem.
Słowo jak dzwon wciąż nie chce wyjść z
kruchego pióra,
Nie dla mnie wiwat tłumów, nic tutaj nie
wskórasz.
Złudna chwały przynęta, zlegnę cicho w
grobie.
Nic po nas nie zostanie – skończone
posłowie.
Ignotus
Komentarze (40)
Jestem pod wrażenie. Metafory wyszukane i zachwycają.
Pozdrawiam :)
Jestem pod ogromnym wrażeniem.A dusze wierszy - nawet
w śmiertelny dzień - jak dzwon :-)Piękne metafory :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Autor (Autorka?) ma znakomity słuch, więc...
zdradzę pewną tajemnicę: w pobliżu średniówki nie
powinno być jednosylabowców...
to trudne do uniknięcia, bo jednosylabowcami
najwygodniej jest łatać dziury przy średniówce, ale w
przypadku tego wiersza? no proszę:
mnóstwo znakomicie napisanych wersów;
przeczytałem wszystkie wiersze sygnowane nickiem
Ignotus i powiem tak: są bolączki (o których będę
mówił na bieżąco), ale nie mam żadnych wątpliwości, że
wiersze pisała osoba utalentowana;
myślę, że inni potwierdzą moją diagnozę;
serdeczne :)
Pięknie ujęta miłość do ziemi,
Ojczyzny, myślę, że coś po nas zostanie, choćby takie
jak Twoje piękne strofy, masz dar muszę przyznać,
zatem nie narzekaj, gdy bo mocno pióro dzierżysz w
ręku:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Złudnej chwały bardzo wiele potrafi dziś być...
Pozdrawiam serdecznie +++
więcej optymizmu nie jest tak źle
pozdrawiam
A jednak coś po nas zostanie.
Pamięć potomnych i słowa przelane na pulpit.
Miłego weekendu.
Zatrzymal wiersz na dluzej, refleksja zostawiam sobie,
klaniam sie.
Nic po nas nie zostanie- smutne, ale prawdziwe
Piknie opisany czas poety, któremu przyszło żyć i
umrzeć w czasie Powstania Warszawskiego... pozdrawiam