MOJE ...
Wiersze nie rodzą się na kamieniach
Chociaż kamieniem mogą zaciążyć
Musi się dusza z piórem oswoić
By za myślami słowem podążyć.
Powstają zawsze z potrzeby serca
Jak epitafium na grobach bliskich
Gdzie żal z miłością razem zastygły
W moich podobne znajdziesz zapiski.
Bywa – uczucie nagle wybuchnie
Strofy ogarną miłe wspomnienia
Ale na wszystko trzeba klimatu
Wiersze nie rodzą się na kamieniach.
autor
zdzisław
Dodano: 2010-11-01 10:05:29
Ten wiersz przeczytano 659 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Twoje wiersze pisane sercem, żywym słowem - wzruszają
czytelnika. Pozdrawiam
Bardzo mi się podoba ta myśl zawarta w wierszu...
Wiersze rodzą się wszędzie, tak jak kwiaty, wystarczy
odrobina ziemi, a mogą zakwitnąć.
piszesz świetne kawałki - życzę sukcesów
To prawda...Wiersze nie rodzą się na kamieniach...
Rodzą się w Twoim sercu, w moim też, pozdrawiam
ciepło:)
Ostatnie zdanie jest najważniejszym akcentem tego
pięknego i mądrego wiersza. One nie rodzą się na
kamieniach, lecz na miękkiej poduszce wrażliwości z
nadmiaru uczuć w sercu. Pozdrawiam.
Brawo - "wiersze nie rodzą się na kamieniach"
Sam lepiej nie oddalbym klimatu rodzenia wierszy,
zatem poklon skladam ,brawo.
na kamieniach się nie rodzą ale mogą być
kamieniami...zawsze są pisane z potrzeby serca
ciekawe spostrzeżenie....
..."Wiersze nie rodzą się na kamieniach..." Czasami
wiersze są jak kamienie, barak im polotu i uśmiechu.
Twój wiersz jest mądry i napisany z wrażliwością.
Gratuluję!+