Moje dzisiaj

Dla odmiany coś optymistycznego, co się u mnie rzadko zdarza...ale czasami...

Zamknąć oczy
Zamienić szarość ulic na bujną zieleń drzew
Wsłuchać się
W dźwięczący akordami piękna śpiew ptaków
Błądzić stopami
W porannej rosie wśród skąpanych źdźbeł traw
Uśmiechnąć się
Na widok wiewiórki obgryzającej z zaciętością orzech
Doścignąć wzrokiem
Promyk budzącego się wśród konarów drzew słońca

Tak proste a tak niedościgłe – małe marzenia
Dziś nierealne – muszę iść do pracy

Zastąpić śpiew ptaków stukotem klawiatury
Kobierzec traw – wytartą nadto wykładziną
Uśmiechnąć się do szefa – choć wielka chętka by go walnąć
I ścigać wzrokiem trzcionkę Arial z monitora

I zamknąć oczu nie mam czasu

Więc tylko patrzę w burą ścianę

I marzę...
Znów marzę...
O bliskim, coraz bliższym lecie

Trochę mało poetycko ale mam nadzieję, że i wam trochę pomoże się rozmarzyć.

autor

Niezdecydowana

Napisany: 2008-02-15 Dodano: 2008-02-15 10:49:14

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie