moje epitafium
Mą głowę wypełniały myśli urojone
Skryte wewnątrz istoty z duszy, krwi i
kości.
Nie płacz po mnie, bo chciałam przejść na
tamtą stronę,
Uwierz, kochałam życie, lecz bez
wzajemności...
Epitafium powinno być jedyne w swoim rodzaju. Być może kiedyś napiszę inne, lepsze. Na razie jednak chciałabym, aby powyższy wiersz był wyryty na moim grobie. Czy stworzę dla siebie inne epitafium? Nie wiem. Czy zdążę...?
autor
gothica
Dodano: 2005-08-09 10:42:23
Ten wiersz przeczytano 562 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.