Moje niebo
Wiersz nie dotyczy zmian na stronie.
Ktoś zabrał moje niebo,
które tak mnie ożywiło.
Dziś już nie ma blasku,
którym dawniej lśniło.
Było moją ostoją,
nadzieją na lepsze dni.
Już nie umiem się tu znaleźć,
moje niebo przywróćcie mi.
autor
Osamotniona20
Dodano: 2008-09-21 12:56:17
Ten wiersz przeczytano 707 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Krótko i na temat. Obyś odnalazła to niebo i cie
wysłuchano.
Musiało bardzo zaboleć Ciebie serce z jakiegoś powodu
w wyniku czego powstał ten wiersz a jest prawdziwą
prawdą życiową bo niejeden raz człowiek człowiekowi
potrafi odebrać niebo
i trudno pogodzić się z zaistniała sytuacją ciekawy
temat
Kazdy gdzies ma to swoje niebo i ono jest tylko czasem
moze zbyt geste chmury je przyslaniaja i stad to
uczucie, ale moze potrzebny jakis przychylny wiatr by
je rozpedzil i znow bedziesz sie cieszyc blekitem.
zgrabnie, króciutko, życzę byś odnalazła swoje niebo,
by prośba została wysluchana
Jaką krzywdę uczyniono? Kto śmiał być
nieodpowiedzialnym, ale zwracasz się w liczbie mogiej,
więc o co chodzi?
po deszczach jest czas, że przychodzi rozpogodzenie i
tym razem tak będzie, ładna miniaturka:)
Ktoś mi zabrał moje niebo,było pewnie
piękne,bezchmurne.Moje niebo,moje życie, moja
miłość.Oddajcie niebo autorce wiersza,bo w tym
wzywaniu wszystko się mieści.
ale jak to zrobić - przemiana moze nastapić na wskutek
bodźca z zewnątrz ale i po metamorfozie patrzenia na
świat... ktoś mądry powiedział że niebo nosimy w
sobie... pozdrawiam.
zgrabna miniaturka, ładnie sformułowana prośba, oby
została wysłuchana
Ale jak , jak przywrócić Tobie niebo? Wzruszająca
prośba - wyczuwalna prośba aż po sam dreszcz na
końcówkach martwego włosa.