Moje nocy pragnienia

Zanurzyć się pragnę w ciemną otchłań nocy,
podążać za gwiazdą szukać tam pomocy,
umyłsem swym jasnym budzić horyzonty,
nie dać światłu zgasnąć stać się w moc wierzący.

Ta noc jest jak matka otula mnie czule,
daje pewność siebie przezwycięża bóle,
i choć czasami przeraża swą czernią,
to kochać ją będę miłością mą wierną.

Myśli w mojej głowie niepokój rodzące,
przywołują dreszcze tak przeszywające,
budzi się w mym ciele duch mój niespokojny,
pragnie zniszczyć dom ten w dobroć bardzo chojny.

Spotykam na drodze nocny głos natury,
gdzieś tam ptak zaśpiewa wzlatując pod chmury,
świersz swym głosem nadał nocy tajemniczość,
posłyszałem w trawie kropli rosy nicość.

Magiczne te wszystkie natury przymioty,
są dla wędrownika w księżycowej nocy,
niczym śpiew anioła zorzą w jego oczach,
co tak mnie umacnia na mych życia stokach.

To co najpiękniejsze w porze świateł martwych,
przejawia się w blasku złocistego globu,
co jak wieczny płomień jak duch ten uparty,
przyświeca podróżnym co szukają domu.

Srebrzystość swą rzuca na cienie pobladłe,
rysuje ich twarze na kamieniu szarym,
wszczepia w nich swe dusze i tak podupadłe,
co pod krzyżem życia nie zginęły żadnym.

Niebo zaś rozsiane milionem światełek,
przypomina sercu o życia tęsknocie,
pomaga rozwiązać problemu supełek,
dając mądrość trwania w miłości i w zgodzie.

Te właśnie światełka co tak pięknie błyszczą,
są tym ludzkim losem mą drogą przebytą,
padają na ziemię wielkość moją niszczą,
nie dając nadziei na miłość przeżytą.

Przyjdzie kiedyś świt rozproszy ciemności,
promieniem słońca na twarzy zawita,
powrócę do życia a pożegnam gości,
co się blasku boją w którym noc zabita.

autor

Isk

Napisany: 2004-04-08 Dodano: 2005-01-21 17:52:50

Ten wiersz przeczytano 807 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie