Moje oczy
Na powrót do grupy
Moje oczy…
Stoję przy oknie patrzę gdzieś w dal
świat jest zamglony i jest mi żal
bo tak jak kiedyś w dali widziałam
teraz to jakbym opaskę wdziała
na razie jeszcze taką jedwabną
dla mnie to teraz pociecha żadna
co będzie dalej? siebie się pytam
choroba w głębie mych oczu wnika
może ktoś powie masz swoje lata
więc głowy tym już i nie zawracaj
lecz każdy żyć chce też jak najlepiej
a tu choroba nagle się czepia
diagnoza niezbyt optymistyczna
i bez pomocy jest dynamiczna
nieodwracalne pole widzenia
zbędne w tym względzie są pocieszenia
Emilia Konicer
Komentarze (30)
Smutny wiersz. Słowa pocieszenia na nic się zdadzą.
Dobrze że o tym piszesz.
Pozdrawiam
kochani jesteście dla mnie plastrem miodu na serce
kocham was wszystkich
Przytulam...
Emilio jedyny kierunek to USA, tam to leczą...ale
niestety za pieniądze, wskazuje "Się pomaga" i zbiórka
społeczna. Wszystko można wyleczyć, tylko jest to
kwestia ceny.
Miłego wieczoru.
Smutny to wiersz lecz jest prawdziwy
tak czasem i w życiu bywa
lecz człowiek musi byś wciąż szczęśliwy
z chorobą się często przegrywa
trudno jest radzić, idź wciąż do przodu
gdy droga cała zamglona
może się zmieni droga zgubiona
i będziesz uszczęśliwiona
Pozdrawiam serdecznie
zmieniam okulary co jakiś czas, niestety lat
przybywa,,pozdrawiam:)
Witaj.
Z cala pewnością trudno jest się pogodzić z powolna
utratą wzroku, trzeba sie uczyć na nowo ogladania
świata i radzenia sobie z czynnościami jakie do tej
pory były czymś prostym i naturalnym.
Kierując sie optymizmem, chociaż to nie jest latwe
powiem, że gorsza jest ślepota serca, duszy a ta
Poetce nie zagraza.
Moc serdeczności.
...nie wiem, jak napisać... wszystko brzmi jak puste
pocieszenia...
Dziękuję całym sercem za miłe komentarze a tak celu
wyjaśnienia to mam zwyrodnienie plamki żółtej co
powoduje powolną nieodwracalną utratę wzroku
Bardzo, bardzo smutny ten wiersz. Nie można tracić
nadziei.Trzeba wierzyć, że będzie dobrze. Dobre myśli,
dobre czyny przynoszą. Dziękuję za odwiedziny.Z całego
serca życzę pomyślności.
Przykro gdy choroba dopada...
Zdrowia życzę :)
Marne to pocieszenie, ale gdy słabo widzimy oczami,
można bardziej patrzyć sercem.
pozdrawiam :):)
Życzę zdrówka.
to częsta przypadłość ludzi starszych.
Oby udało się okulistom pokonać chorobę.
zdrowia życzę...