Moje schronisko

Chciałbym w górach przytulne schronisko
Dach otulony mchami, gór oddechy blisko
Izbę drzewną, żywiczną, naftówkę pod powałą
Komin ciosany z granitu, atmosferę ospałą

Ciepło bijące z kominka, ławę do leżenia
Kożuchy grube, baranie, do głowy wtulenia
Stół wytarty łokciami, historią życia ciosany
Podłogę sękatą, leczącą od gwoździ rany

I okno ... mały świetlik, sączący jasność duszy
Za nim, groźne turnie, które tylko czas wzruszy
Kolorowe kwiatów hale, szlaki w bezkresną dal
I Ciebie radosną, otuloną w czułości szal

Za skałami, błyszczące ogniem, jakieś siedliska
Tam gdzie trwa walka, problemów burza błyska
My w cieple kożuchów ukryci, ciszą uspokojeni
Smakujemy nektar uczuć, bliskością ciał upojeni

Chciałbym, gdzieś w górach takie schronisko ...
- może do niego już bardzo blisko ...

autor

wędruś

Dodano: 2004-06-22 07:02:31

Ten wiersz przeczytano 1569 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie