Moje smutki

Spoglądasz na mnie z daleka, jak trzymam pełną szklankę,
Wodzisz przez chwilę wzrokiem, wychodzisz, kiedy patrzę.
Twój blask zabija we mnie coś, rozrzuca na kawałki,
Nie pozwala mi spokojnie żyć, próbuje mnie chyba zabić całkiem.
Szklanka prawie pusta, smutki zostały na dnie,
Wzrok mój szuka Ciebie, może Twój widok cicho skradnie...
Nie mogę spojrzeć w Twe oczy, one całe w ogniu płoną,
Ty wszystko możesz zmienić, jednym, spokojnym ruchem dłonią...
Spoglądam jeszcze raz, na powietrze... i znikasz
Rzucasz spojrzenie...jeszcze raz...ja znów przestaję oddychać.
Wychodzisz, ja zostaję, rozrzucam kawałki smutków w szklance,
Chcę sobie obiecać, że zachowam ten dzień w pamięci na zawsze.

autor

Gangsterzyca

Napisany: 2007-12-03 Dodano: 2007-12-03 22:35:58

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie