MOJE SZCZęśCIE

Jakże trudno dziś znaleźć choć odrobinę szczęścia
Jak bardzo go potrzebował Nowy York 11września
I nie było go w wieczornym spektaklu na Dubrowce
Nie zaznał go Biesłan i z pewnością nie Grozny.

Mym szczęściem jest łoże ciepłe zimowym wieczorem
To chleb i herbata z cytryną na stabilnym stole
To książka w mym ręku niedzielnym przedpołudniem
To jej twarz uśmiechnięta, rozjaśnienie przecudne…

Mym szczęściem jest każdy powrót w pełni bezpieczny
To po skończonych zakupach, choć odrobina reszty
To mazurek dąbrowskiego na arenach głośno grany
To nieznające kłótni, przyjazne mego domu ściany.

I łopot biało-czerwony na himalajskim szczycie
Oraz brak rysy na ulubionej, kompaktowej płycie
Szczęściem dzień, w którym naprawdę nic nie musisz!
I chwila, gdy odrobinie szaleństwa dasz się skusić!

autor

kwl

Dodano: 2007-12-05 14:43:24

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie