Moje upiory

Straszne są te noce ciemne
Kiedy gwiazdy lśnią nade mną
A wiatr płacze nad drzewami
Trzęsącymi koronami

Wtedy budzą się demony
Co powstają z dusz spalonych
Zagubionych nie zbawionych
W szubienicach powieszonych

Aby zabić me marzenia
Ukryć szczęście pośród cienia
Zabić zniszczyć i zniewolić
Swe pragnienia zadowolić

Wstaję w nocy potem zlany
Zagubiony załamany
Czy mam zasnąć by śnić znowu
Czując odór swego grobu

Boję się że znów powrócą
I znów spokój mój zakłócą
I że zniszczą moją duszę
Muszę biec uciekać muszę...


Tak naprawdę bardzo cierpią
Każdą nocą Niebo wielbią
Które dla nich drzwi zamknęło
Które oczy swe przymknęło
Na ich bóle i cierpienia
Na dążenie do zbawienia

To naprawdę nic że nie śpię
To naprawdę nic że we śnie
Cierpię

Bo to one śmierć poznały
Lecz spokoju nie zaznały
I to one czują ból większy niż mogę pojąć

mojemu ulubionemu pesymiście samobójcy :)

autor

Lady Evil

Dodano: 2006-03-26 18:42:54

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie