Moje własne
Cenię swoje zdanie,
I jest ono jasne.
Niech takim zostanie,
Jako moje własne.
Nic wam jest do niego,
Odczepcie się raczej.
Nie macie swojego…,
Taki stan wybaczę.
Inaczej to – wara,
Nie ruszajcie ciszy.
Bo już się postaram,
Ból każdy usłyszy.
Cenię swoje słowo,
I jest ono moje.
Pracowałem zdrowo,
Tocząc ciężkie boje.
Co was to obchodzi,
Pozostańcie mili.
Bo mogę zaszkodzić…,
Nawet w jednej chwili.
Inaczej – dam spokój,
Nie ruszajcie cienia.
Nie będzie łzy w oku,
Zostaną wspomnienia.
Cenię swoją postać,
I jest tak jak marzę.
Tak ma też pozostać,
Wśród wielkich wydarzeń.
Komentarze (5)
Jak zawsze mówi że napisane.
Za Anną i tak dalej...
I tak trzymać!!
Dobrze jest posiadać własne zdanie
tylko czy aby we wszystkich sprawach. Weźmy ostatnie
wybory. Każdy z nas miał swoje zdanie i co z tego
wyszło. Jedni dobrzy drudzy niedobrzy. Wiersz jak
zwykle bardzo dobry przeczytałem jak zwykle z
przyjemnością.
Miłego dnia życzę oraz owocnej pracy twórczej.
Grunt to jest żyć w zgodzie ze sobą,mieć swoje zdanie
i pozostać sobą,bardzo dobry wiersz z cennym życiowym
przekazem*pozdrawiam:)