Moje wszystko
Mój rycerzu w lśniącej zbroi,
Twa obecność serce koi.
W Twych zwierciadłach widzieć chcę
Tylko siebie w noce, dnie.
W Twoich żyłach moja krew,
Twoja dusza moją jest.
Wskaż mi drogę, przecież jesteś
Drogowskazem, mym powietrzem.
Ma nadziejo, me marzenie
Ja bez Ciebie nie istnieję.
Me pragnienie, ma połowo
Chcę usłyszeć jedno słowo
Dotknąć, poczuć, czy to wiele?
Gdy bez Ciebie oszaleję.
Lecz za późno pomyślałam,
Kiedy dawno zwariowałam
Pisząc to ostatnim wdechem,
By mój krzyk się rozszedł echem,
Że to miłość ta jedyna,
Która w końcu mnie zabiła.
autor
Poezjadomniemow
Dodano: 2017-06-17 16:41:37
Ten wiersz przeczytano 904 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Wyrażona tęsknota, klimat uczuć. Dobrze się czyta.
Pozdrawiam serdecznie.
za prawdziwą miłość warto zwariować. niech się darzy
:):):)
Bardzo mi sie podoba wiersz, mozna ulozyc do niego
muzyke.
Milosc, to sedno, naszego zycia, z nia tez bywa
roznie, czasem, jak w wiersza Puemcie.
O Milosc, nalezy, dbac.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. :)
Dużo
pragnień i miłści+
Dużo
pragnień i miłści+
Dużo
pragnień i miłści+
Dużo
pragnień i miłści+
Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. :)
wiersz jak piosenka - lekki i zwiewny. Miłość jest
piękna dbaj i zabiegaj o nią