W mojej bajce

Niech ta bajka na mnie nie czeka , poczekam na inna,
pozdrawiam.

Dziękuję Wam za wszystkie poczytania i komentarze :)
Miłej niedzielI.

esencja poezji

PS. w ogrodach jesień - na moje oczy przecinki do
przecinki (u góry - w takim wierszu wiadomo, że to
metafora) i przesadzenia? sprzed straciło na przed
jak? ogólnie nie lubię, nie znam się, bo tylko kłopot
z nimi.

Po prostu PIĘKNY!

Piękny jesienny smutek w Zosiakowym stylu, jakże
miałby się nie podobać, nie ma takiej opcji:)
Miłej niedzieli życzę, pozdrawiam serdecznie:)

Podoba się! Masz Zosiaku wypracowany styl, który się
rozpoznaje :)
Pozdrawiam :)

I cóż, że głucho jęczy wiatr w brzozach?
Cóż, że jest zimno, że deszcz zacina?...
Pyszczę symfonię sobie Berlioza,
Wezmę szklaneczkę grzanego wina.

Nie bój się burzy - okryj się kocem,
Nie marudź, że wiesz, jak cię umiera.
Przytul się do mnie. Żal tracić nocy,
A życie piękne jest tu i teraz.

Smutna ta bajka,
przyroda umiera aby na wiosnę się odrodzić.
pozdrawiam

Smutno Zosiaczku, czy to jesień tak nastraja...?
Przecież złota piękna, kolorowa, te pochmurne dni
przespijmy :)
Pozdrawiam serdecznie
☀

Dobry, mocny wiersz. Gęsty, wchodzi między nerwy.

Z przyjemnoscia. Jak zwykle podoba sie.
Pozdrawiam :)

Dokładnie tak jak w życiu -
lata przychodzi koniec Pozdrawia Zofio

Piękny jesienny wiersz.
Miłego wieczoru.

Umarło lato dało koronę,
a ja co dacie duszą pochłonę.
Pozdrawiam Zosiu, jak zawsze po mistrzowsku.

Nie ukrywam, że zawsze z niecierpliwością czekam na
Twój kolejny wiersz, bo piszesz wspaniale... i znów
się nie zawiodłam; wiersz obrazowy, wspaniałe metafory
i niesamowity klimat