mokre ślady na skórze
gdzie nocne motyle spotykają dzień
na wypisanej ścieżce cienia
bose stopy tatuują drożynę
szare skrzydła kreślą historię
dotyków srebrnych
ust które juz nie szepczą mokrych śladów na
skórze
mój anioł poranione ma stopy
a ja mokre ślady które zostały...
autor
Szary
Dodano: 2020-07-08 00:25:27
Ten wiersz przeczytano 753 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Piękne strofy z nutką smutku,pozdrawiam serdecznie :)
Z przyjemnością przeczytałam ten wiersz, bo pięknem
poetyckiego słowa napisane są te wersy.
Pozdrawiam
Skoro anioł ma stopy poranione
trzeba scałować rany
a nastąpią pozytywne zmiany.
Podoba i to bardzo pozdrawiam
Pięknie, wymownie, bardzo ładne środki artystyczne,
jak ma się nie podobać?...:)
Pozdrawiam wieczornie:)
Wyrazisty przekaz
Pozdrawiam :)
Smutny i bardzo piękny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie :)
wyrywasz serce z korzeniami...
piękna melancholia...
z wielkim podobaniem pozdrawiam:)
Stopy tatuują drożynę - Bombowa przenosnia!
Zauroczona treścią i wykonaniem zostawiam uśmiech :)
,, nie szepczą mokrych śladów na skórze...,, jakie to
piękne :)
Miłego dnia :*)
☀
smutno, ale ładnie o samotności, pozdrawiam
serdecznie.
Smutny ale jakże piękny. Pozdrawiam.