Moment
Homosapiens - człowiek myślacy. Szkoda, że tylko jako jednostka ...
Moment przed momentem,
Chwile przed cywilizacyjnym pędem,
Nagą stopą i zmysłem nagim obdarzony
Najróżniejszym sposobem ku przyrodzie biłeś
pokłony ...
... matkę ziemie wielbiłeś
i ognistą kulę słońca czciłeś,
z wiatru tchem żyłeś,
dzikim nurtem ciało obmywałeś
i w ogniu duszą trwałeś ...
... wtedy, marny z prochu człeku,
w sposób naturalny świat ponad wszystko
kochałeś ...
Moment po momencie
Chwilę po cywilizacyjnym zapędzie,
Sztuczną stopą i zmysłem chorym
przygnieciony,
Najróżniejszym sposobem obcinałeś przyrody
dziecioplony ...
... teraz, marny z prochu człeku,
w roli swej odwrócony,
w sposób naturalny przez matkę przyrodę
zostaniesz brutalnie zgładzony ...
... moment w momencie
pędu chwili błysk ...
w ciszy, spokoju łyk ...
... wstrzymanie reakcji na świst ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.