Moment rozwagi

Budźmy sumienia czas wiekopomny
Niszcząc tę Miłość nago chodzimy
Kto tonie w mroku jest tak bezbronny
Niszcząc bezbronnych światło gasimy

Pomsta jest niczym wobec Miłości
Ginie więc człowiek i jego wiara
Broniąc swą godność spraszając gości
Dbamy o rozwój to Boża miara

Znakiem tych czasów jest cała prawda
Moment bliskości nowego czasu
Brak zatem ciepła płonąca zadra
Zarzewie mroku świata hałasu

Jaki współczynnik sprowadza chaos
Obnaża słabość dnia codziennego
Interes władzy wyjścia na całość
Czyniąc zapowiedź momentu złego

Cała obstrukcja nie godna troski
Klimat diagnozy brzmi jednoznacznie
Człowieka żywot kruchość gałązki
Czyńmy zaś dobro z wyglądu smacznie

autor

Zbigniew_Dumowski

Napisany: 2020-10-28 Dodano: 2020-10-31 08:48:24

Ten wiersz przeczytano 1193 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie