Mona Lisa

z "Sonetów francuskich"

Ciężkie drzwi i okiełznane przestrzenie.
Uważnie patrzyłam, by nic przed wzrokiem nie uciekło.
Szybki oddech, zaraz zobaczę to spojrzenie,
które każdego, kto widział, urzekło.

Spodziewałam się cudu mijając wielki ołtarz,
tłumy ludzi i ogromny gwar.
Choć cały widok przesłaniała straż,
czuło się w powietrzu stęchłozłoty czar.

Przemknęła gdzieś w tłumie, niczym święta.
Nie wiem czy była smutna, czy może uśmiechnięta...
Tak wielka w moich myślach, a w ramach... taka mała.

Wydawało mi się, że to na mnie czeka,
lecz zdołałam hołd jej oddać jedynie z daleka,
a ona..nawet na mnie nie spojrzała.

autor

AlaOlo

Napisany: 2006-07-13 Dodano: 2009-02-20 18:23:51

Ten wiersz przeczytano 1510 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie