Monolit
Wtopiony we mnie raz na zawsze
chronisz kiedy w bólu szaleję,
rozpalasz myśli, studzisz wnętrze,
pytasz dlaczego się nie śmieję...
Oddaję Ci siebie stale i na nowo,
nie kocham Cię ciałem lecz duszą i
głową.
Pragnę Twego ciepła, by od środka
grzało,
nie umysł jedynie, lecz całe me ciało.
Nie znając Twych myśli,
wierzę, że ten sam sen śnisz,
w którym się wkrótce spotkamy,
rozdzielić nigdy nie damy.
Wszechświat jest nasz...
autor
Ada
Dodano: 2008-06-09 00:16:16
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
gdy sie kocha nie dopuszcza sie mysli o rozlace...moze
to dobrze, bo nigdy nie tracimy nadziei i wierzymy ze
bedzie dobrze :) ladny wiersz.
Miłość jest wszystkim... więc i wszechświat jest Wasz.
Oby sen was nigdy nie rozdzielił +
Fajnie napisany wiersz o uczuciu. Popieram
poprzedniczkę nie możecie dać sie rozdzielić. To wasza
chwila szczęścia niech trwa.
Nie dajcie sie rozdzielić bo miłość jest cudowna!!!